mcm simple, tp bermakna

entah kenapa mood berblogging mcm hilang tibe2. and, bace blog semua org, nak comment tp nak tekan butang comment tu jd mls. napekah? tp. skrng sedang mencuba jgk nak men-type. blh? broken gle bhsa. haih~

sy sedang ddk dlm blk tamu, rumah mama ngah, di taman tok sira kuantan phg, di temani bunyi air-cond, dan diluar terdpt 6 raksasa [kanak - kanak] bergaduh seolah - olah berperang dgn raksasa dan raksasa itu semuanya tak mati - mati. ahah. teruskan perjuangan kalian kanak - kanak.

ibu - ibu, di dapur. raya tinggal lusa. esok akhir puasa. semua pun makin sibuk. oh ya, bertolak dr KL jam 7pagi. tp, singgah ambil ayie di UTM, singgah rumah su, and konvoi lg 2 buah kereta - kak sally & auntie. kesemua 3 buah kereta = sgtlah padat. percayalah~ selamat sampai di rumah mama ngah jam 1130am. alhamdulilah, traffic sgt lancar.

jam 230pm td, ke east coast mall (ECM) & megamall kuantan. sy nak beli bju. dtemani abah. and, semua kedai di ECM tu sy msk. yes. tp sy melangkah keluar dgn tgn kosong. pelik? tp benar. ke megamall, pun sama, hampa. esok sy akan cuba meninjau di KP (kuantan parade) pula. kalau x de jgk, x kesahlah. bju kurung pun ade 4 pasang dah. raya ke 5 dah blk kl. hurm.

tamat semuanya jam 6pm. muka sy dan abah, mcm kura - kura. letih berjln. abah 1st time seumur hidup sy, ckp nak guna lif,bkn elavator. nmpk sgt mmg terlalu lama & meletihkan utk teman sy shopping terutama di bln puasa. abah kata sy terlalu memilih. tak jgk. masakan kalau benar, pakaian sy biasa2 je. sy cuma pentingkan kualiti & jg biarlah berbaloi dgn harga.

skrng. kepala tgh penink. adehlaa. cuma. sebenarnya, nak tulis apa yg masih melekat di kepala ini. mungkin org pelik, sy anak tunggal, hidup pun biasa2, kawan ramai jgk, belajar di kolej biasa, tp, mcm mane ade mcm2 cerita yg dikongsi? entahlah. bnyk sgt kawan, famili, atau org luar yg memberi pelbagai pelajaran utk sy kongsikan & jdkan teladan dlm hidup ni.

dan sejak kebelakangan ni, hidup sy sebenarnya mmg terlalu biasa. yup, very ordinary but, meaningful enough. ape yg sy nak sampaikan, cuba hargai the simplest thing in life. mcm td, tgh solat maghrib, [nmpk sgt x khusyuk] sy blh terpk, murahnya rezeki berbuka sedap2 td. ada salad buah, puding caramel, sambal petai udang, ayam goreng, air bandung & mcm2 lg. cuba bygkan org lain yg tgh mkn nasi dgn garam je. atau mungkin. mkn roti yg dah berkulat je? hurm. terus cpt2 sy cuba fokus lg dlm solat, dgn niat utk menjd lebih berterima kasih pd Allah.

bnda tu mmg nmpk kecil, tp rezeki jgk kan? kalau ditakdirkan Allah semua itu bkn mknan sy utk berbuka puasa, tanpa izin Allah, sy mungkin tgh mkn biskut keping shja time berbuka td. ya, sy sedar sy hamba Allah yg lupa diri, tp, rasa terharu kan bila kita sedar kita yg hina ni, Allah masih syg? owh ye. sy dah dpt 3 sampul duit raya. dr mama, abah, dan su. pun rezeki jgk kan? hurm. tgk. benar, sy sering lupa Allah. tp. Allah tak pernah lupa sy...

sy pernah terpk. kenapa sy x kurus2 sdgnkan, sy sedar sy mmg berusaha utk kurus. bkn sy tak pernah diet, exrecise, jaga mkn, berpantang. pernah, dan jika sy benar - benar tekad, sy blh pastikan diri sy 1oo% berdisiplin. mmg berhasil, tp setakat 2-3 kg shja yg turun. sy pernah berpk, sy dah berusaha keras, tawakal dan doa, tapi kenapa Allah tak makbulkan? kenapa Allah tak izinkan sy kurus? tp, bila direnungkan semula diri sy, sy sendiri nmpk sy mungkin ada potensi utk jd seorg yg lupa diri kalau sy kurus. lebih menakutkan, sy akan jd lebeyh shopaholic dan mungkin, perangai ske main2 kan org zaman skolah dlu, dtg blk. bhya kan?

org akan selalu ckp, sy kuat mkn. tp, pernah tak mrka terpk, sy 1 hari tak sempat mkn, dan kebetulan mereka muncul di saat sy baru memulakan suapan pertama sy utk hari itu. makanya, mereka lihat sy sebagai seorg yg kuat mkn. dan sangkaan itu dikuatkan lg dgn sikap tak suka membazir sy. yes, sebenarnya sy kalau kenyang mcm mana pun, sy seblh2 cuba utk habiskan semua mknan. sy mmg dah dilatih jgn membazir. tp, kalau dah terlampau kenyang sampai nak muntah, terpaksalah sy biarkan jgk mknan tu.

kulit muka sy pulak, mmg jauh dr sempurna. kdng tgk seronoknya org yg kulitnya putih gebu tnpa sebarang cela dan mmg semulajd. untungnya mereka, itu yg anugerah Allah berikan. dan, sy dijdkan Allah, kulit muka sgtlahhhh sensitif. tak blh pakai produk sebarangan. semua produk di pasaran, rasanya hampir semua sy pernah cuba utk sesuaikan dgn muka. mestilah kita berusaha utk dptkan hasil yg terbaik kan? buat masa ni sy selesa dgn body shop. sbbnya semuanya diperbuat dr bhn semulajd. mmg kulit sy tak perfect pun even pakai body shop, tp at least ia bnyk memperbaiki. dan tak mendtgkan apa2 kesan negatif. tp. sy pernah dgr suara sumbang.

"pakai body shop. kulit x cantik pun"

terus terang sy katakan, bkn ttg apa jenis pencuci muka yg sy pakai, tp, sekurang - kurangnya ia tak mendtgkan mslah pd kulit muka sy. sy pernah rasa kulit menggelupas sampai jd mcm udang merah yg dibakar. pernah rasa jgk kulit ditumbuhi jerawat batu yg blh dilihat dgn jelas wlpun dr dlm gmbr. pernah jgk rasa kulit gatal & pedih. ya, mmg seksa, sampai menangis tak tahan pedih. dan, apa yg sy nak sampaikan sebenarnya, sekurang - kurangnya, sy berusaha utk memperbaiki. cuba bygkan kalau skrng sy pakai produk lain, dan kulit makin teruk? well. at least i tried. yes. bersyukurlah kalian yg blh memiliki kulit muka mulus, cantik, licin dgn hnya menggunakan produk clean & clear, olay, garnier dll. sy teringin. benar sy teringin. jimat duit taw?

tp alhamdulilah. kulit badan sy mmg tak ada masalah langsung. semua produk sy blh pakai. seronok. mcm2 shower gel sy pakai, mcm2 lotion sy pakai, bedak pun. shower gel? dettol, lifebuoy, body shop, johnson & johnson, secret gardens, malah yg dkt farmasi atau watson, shower gel yg sebotol rm5 tu pun sy pakai taw. bedak? erm. sy kena pakai dkt badan, sbb kalau berpeluh sy cepat merah mcm ade ruam. mcm baby plak. haha. sedar tak. kalian sedar tak. bnde kecik, simple, kononnya-tak-bermakna mcm ni pun, sebenarnya rezeki tuhan? syukurlah dgn bnda - bnda kecik ni.

lg 1, sebenarnya, family sgt penting dlm hidup ni. kalau ditakdirkan kalian dtg dr fmly yg berpecah - belah, porak - peranda, atau mungkin, bahagia... sedarlah. apa pun fmly tu mmg penting. andai kata kita lahir dr fmly yg serba kekurangan, cuba kita fikirkan, doakan utk membentuk sebuah keluarga yg harmoni, kuat ikatannya & seimbang dr segi duniawi & akhirat. mksd sy, bila kalian dirikan sebuah keluarga kelak. yes, sy nmpk dgn jelas, dlm sebuah fmly tu jgk, peranan agama sgtla besar. sy jamin 100%, semua sampah masyarakat dtg drpd keluarga yg kurang didikan agama. hurm. sy diberi cukup, terlebih didikan agama. sy tahu mana salah, mana betul, tp masih sy langgar dan abaikan sesetghnya. mungkin, tu jgk jwpn kpd semua dosa sy.

hurm... bnyk lg bnda bermain di minda ni. tp nnt jd novel plak. nanti lah sy nak tulis lg. nnt tua nyanyok, blh sy baca blk dan gelak sorang - sorang sambil ckp...

"haha. umur dah 20 pun pk mcm2, pk jauh2"

biarlah. org ckp sy kdng2 pk bnde yg x sepatutnya sy pk. tp, dlm berfikir tu, bnyk sy belajar. =]

ape pun, nak ambil kesempatan ni, nak minta maaf, ampun dan silap sepnjng sy berkwn dgn kalian. tak kisah siapa pun anda. maaf kalau mulut, tingkah laku, kata - kata dr sy menyakitkan, buat kalian terluka dan bersedih. sbb kdng kala, kalau sy buat silap dan tak meminta maaf, percayalah, itu maksudnya sy benar - benar tak sedar bhwa sy telah buat salah. jd, silalah tegur. dan terima kasih, utk semua teguran dan pendpt. lastly, slmt hari raya aidilfitri.