dalam hati

sy bersyukur. sy punya Islam. sy punya iman.

Allah sentiasa ada. mama dan abah tak pernah abaikan sy.

kawan - kawan, semuanya baik - baik.

bertuah sungguh sy kan?

sy ada mata. telinga. mulut.

cukup sihat dan sempurna anggota tubuh badan.

bersyukur aqilah. bersyukur. jgn takbur. jgn riak.

sy bukanlah sempurna. jauh sekali. sy, biasa.

sentiasa buat silap. sentiasa terleka juga. lalai juga.

kadang kala berputus asa dgn diri sendiri.

bersedih. dan menangis sendiri.

sedih dgn diri sendiri. yg masih punya banyak kelemahan.

malas. itu sifat sy yang paling negatif.

bukanlah malas sentiasa.

tetapi, itu paling teruk.

ada kesedaran saja tak mencukupi.

sekiranya tidak disusuli dengan usaha untuk berubah.

bila buat silap. sy sedar sy buat silap.

tp kdng - kdng, sy buat juga.

hakikatnya sy tahu benda itu salah.

sy tertanya. kenapa sy buat juga?

sy wanita. punyai emosi yang lebih dr lelaki.

itulah kaum hawa.

sekuat - kuat sy, sy masih tidak sekuat mereka yg lain.

ada kalanya, sy pun terasa sepi.

letih. sedih. dan tak sanggup utk berdiri lagi.

diam sy, sabar sy, jgn diuji.

tiba masanya, meletup juga. tewas juga.

senyum sy, jgn diambil kesempatan. sy juga manusia.

apa pun. sy cuma berharap. sy akan sentiasa kuat.

dan sentiasa diberi petunjuk utk memilih.

yg baik. dan yg benar.

dan di atas kesedaran diri ini juga. yg serba kekurangan.

dan sentiasa mencari - cari kekuatan. kebenaran.

saya hanya berharap.

sy bahagia & berjaya dunia dan akhirat.

sudah mencukupi. insya allah. amin...